Wydawnictwo MiND » Porady Jespera Juula » Czy zwracać uwagę obcym dzieciom? Niewychowane dzieci znajomych i dalszej rodziny

Czy zwracać uwagę obcym dzieciom? Niewychowane dzieci znajomych i dalszej rodziny

Czy wtrącać się w wychowanie cudzych dzieci?

Mam czterdzieści lat i jestem w szczęśliwym związku z drugim mężem, z którym mam syna. Jednak moje pytanie nie dotyczy mojej rodziny, tylko siostrzeńców męża. Chłopcy mają pięć i dziesięć lat i zawsze kiedy ich spotykamy, odnoszę wrażenie, że nie ma nad nimi żadnej kontroli. Krzyczą, płaczą, biją się, nie przestrzegają żadnych zasad grzeczności ani przy stole, ani poza stołem.

Czy zwracać uwagę obcym dzieciom Sposoby na niegrzeczne i niewychowane dzieci znajomych
Czy zwracać uwagę obcym dzieciom? Sposoby na niegrzeczne i niewychowane dzieci znajomych. Zdjęcie: Pixabay

Na przykład, przed kolacją wyjmują bez pytania lody z naszej lodówki albo myszkują w moich kieszeniach, szukając pieniędzy. Mam wrażenie, że nie czują żadnego szacunku dla otaczającego świata i ludzi. Normalne jest dla nich kopanie piłki w salonie albo włączanie telewizora, kiedy im się zachce.

Dzieci są niegrzeczne, a ich rodzice nie reagują

Jest mi niezmiernie przykro, że dwóch tak kochanych chłopców nie nauczono przestrzegania żadnych zasad, czego ewidentnie potrzebują. Czuję w sobie silną chęć wtrącenia się w ich wychowanie i muszę przyznać, że czasami robię małe uwagi, na przykład, żeby nie wkładali palców do miski z sałatką, albo wyjaśniam im, że w moim domu nie toleruję żadnego bicia.

Mam wrażenie, że ich rodzice się poddali. Ciągle powtarzają, jak wspaniały jest mój syn, który uczestniczy we wspólnych posiłkach, je nożem i widelcem, i pyta o pozwolenie, zanim wstanie od stołu. A może myślą, że jest ich dzieci są normalne? Ich dziadkowie też nie interweniują. Ci chłopcy nie ponoszą żadnych konsekwencji swoich działań, a kiedy coś im się powie, całkowicie to ignorują.

Czy ma Pan dla mnie jakąś radę? Lubię swoich siostrzeńców, ich rodziców i dziadków, ale czuję autentyczny lęk przed kolejnym spotkaniem rodzinnym, w którym będą brali udział.

Odpowiedź Jespera Juula

To naprawdę trudna sytuacja i niełatwo znaleźć z niej wyjście. Jednak w Pani wypadku widzę małą szansę, która polega na tym, że rodzice tych chłopców nie są do końca zadowoleni z ich zachowania. Co prawda, z Pani opisu trudno wywnioskować, czy chłopcy tak samo zachowują się we własnym domu. Jeśli tak, oznaczałoby to, że ich rodzice mają może słuszne idee, ale brak im siły przebicia i autorytetu, aby wcielać je w życie. Z tego powodu cierpią, rzecz jasna, nie tylko oni, ale także ich dzieci. Dlatego zupełnie nie na miejscu jest karanie ich za takie zachowanie.

Sposoby na niegrzeczne i niewychowane dzieci

Kompetencje relacyjne w edukacji Reklama książki
Kompetencje relacyjne w edukacji. Reklama najnowszej książki Jespera Juula

Patrząc na to z mojej perspektywy, widzę dwa wyjścia, które można spróbować także jakoś łączyć. Po pierwsze, można by zaprosić chłopców do siebie i wyłożyć im od razu kawę na ławę: „Zaprosiliśmy was, ponieważ zależy nam na dobrych relacjach z wami i waszymi rodzicami. Jednak widzimy, że się one psują. Często złościmy się z powodu waszego zachowania. Ale dzisiaj zaprosiliśmy was z nadzieją, że lepiej się poznamy i że zobaczycie, jak w naszej rodzinie traktujemy siebie nawzajem. Chcielibyśmy opowiedzieć wam o kilku regułach, które u nas panują, a potem zobaczymy, czy możemy z tym razem zrobić coś dobrego”. Taki proces musi potrwać co najmniej dwa albo trzy spotkania.

Drugim wyjściem byłoby zapytać rodziców, czy nie potrzebują wsparcia. Gdyby odpowiedzieli „Tak”, to przede wszystkim nie wolno od nich żądać, żeby natychmiast zmienili swoje postępowanie wobec dzieci. Jest niewiele rzeczy na tym świecie, które są w stanie sprawić, żeby rodzice zaczęli bronić się kłami i pazurami – jedną z nich jest krytykowanie ich dzieci.

Dlatego nie najlepszym pomysłem byłoby żądanie, aby natychmiast wprowadzili w swoim domu takie porządki, jakie panują u Pani. Raczej trzeba by najpierw porozmawiać z nimi i dowiedzieć się, jakie standardy i cele są dla nich ważne. Wasze wsparcie mogłoby polegać wtedy na tym, żeby pomóc im te cele i standardy zrealizować. Jednak trzeba zawsze pamiętać, że przy każdym podejściu tylko dwadzieścia procent zależy od metody, jaką się stosuje, zaś osiemdziesiąt od samych zaangażowanych osób.

Nasze książki o tym jak radzić sobie z agresją u dzieci

Alfie Kohn Wychowanie bez nagród i kar Książka dla rodziców wychowawców
Alfie Kohn, Wychowanie bez nagród i kar. Książka dla rodziców i wychowawców.
Jesper Juul Agresja nowe tabu jak radzić sobie z agresją u dziecka książka dla rodziców
Jesper Juul, Agresja, nowe tabu? Jak radzić sobie z agresją u dziecka? Książka dla rodziców, poradnik.
Alfie Kohn Mit rozpieszczonego dziecka Stereotypy na temat wychowania książka
Alfie Kohn, Mit rozpieszczonego dziecka. Stereotypy na temat wychowania, książka.

Kliknij na okładkę książki,

  • przeczytaj opis książki, opinie, fragmenty, cytaty i spis treści,
  • książki są dostępne jako e-booki (również PDF) oraz w wersji papierowej.

Ciekawe artykuły o wychowaniu dzieci

  1. Moja córka krzyczy i wścieka się bez powodu. Jak zapanować nad złością dziecka?
  2. Dziecko rozrzuca jedzenie. Co robić, kiedy dzieci bawią się jedzeniem?
  3. Jak odmawiać dziecku? Jak nie ulegać dziecku i mówić, że nie wolno?
  4. Agresywny nastolatek. Jak poradzić sobie z nerwowym dzieckiem w domu?
  5. Czy dzieci powinny być posłuszne i robić to, czego od nich oczekujemy?

* Tytuł i śródtytuły pochodzą od Redakcji.

© by Wydawnictwo MiND & FamilyLab Polska