Metryka • Rekomendacje • Cytaty
Metryka książki
Matthew McKay, Kim Paleg, Patrick Fanning, Dana Landis
Kiedy twoja złość krzywdzi dziecko. Poradnik dla rodziców
Tytuł oryginału: When Anger Hurts Your Kid. A Parent’s Guide
Tłumaczenie z niemieckiego: Dariusz Syska
- © Wydawnictwo MiND
- Podkowa Leśna 2012
- Wydanie I
- 198 stron, oprawa miękka, 125 × 195 mm
- ISBN 978-83-62445-14-1 (książka papierowa)
- ISBN 978-83-62445-18-9 (e-book)
- ISBN 978-83-62445-95-0 (audiobook)
Rekomendacje
Złość jest dla wszystkich trudna. Rodzice, którzy twierdzą, że nigdy nie stracili kontroli nad sobą z powodu złości, prawdopodobnie sami siebie oszukują. Złość to silne uczucie i równie trudno je zrozumieć, jak kontrolować. Ale pierwszym krokiem do zapanowania nad nią jest zrozumienie, skąd się bierze i jak przebiega.
Bardzo praktyczny poradnik dla rodziców zmagających się z destrukcyjnymi wybuchami złości. Klarownie objaśnia mechanizmy prowadzące do gwałtownych reakcji i uczy technik radzenia sobie z nimi. Daje narzędzia do pracy nad sobą, wspiera i uświadamia. Lektura obowiązkowa dla tych, których dzieci doprowadzają czasem do szewskiej pasji.
Agnieszka Nuckowska, terapeutka Gestalt
Cytaty z książki Kiedy twoja złość krzywdzi dziecko
Stwierdzono, że najsilniejszą motywacją dziecka jest chęć czucia się ważną częścią swojej rodziny. Żeby mogło ono to poczuć, jego wkład w życie rodzinne musi zostać dostrzeżony i doceniony.
To poczucie ważności jest dla niego podstawowym źródłem bezpieczeństwa. Dlatego wszystko, co robi ‒ również to, czego rodzice nie pochwalają ‒ robi, żeby znaleźć swoje miejsce w rodzinie i poczuć się w niej kimś ważnym.
Dopasowanie temperamentów rodzica i dziecka ma więc pewien wpływ na ich relację. Dziecko, które silnie reaguje we wszystkich sytuacjach, będzie trudniejsze dla rodzica, który ma dużą wrażliwość albo z natury negatywne usposobienie. Nieśmiałe, bojaźliwe i mało aktywne dziecko może dostarczyć więcej rozczarowań rodzicowi, który lubi działać i chętnie doświadcza nowych sytuacji.
Wciąż nie wiemy, czy owe wzorce zachowania składające się na temperament są dziedziczone, czy też kształtują się na etapie życia płodowego. Niezależnie od tego ważne jest, aby pamiętać, że temperament nie jest ani czymś dobrym, ani złym. To taka sama cecha człowieka jak kolor oczu. Dzieci, przejawiając swój temperament, nie działają na szkodę ani na złość rodzicom. Takie się po prostu urodziły i nie bardzo mogą zachowywać się inaczej.
Tym, co czyni te sytuacje szczególnie irytującymi, są myśli-zapalniki, które przypisują dziecku świadome i celowe działanie, wyolbrzymiają jego przewinienie lub niosą ze sobą negatywną ocenę jego lub jego czynu.
Wiele by się zmieniło, gdyby rodzic potrafił zastąpić owe myśli-zapalniki nowym myśleniem o zachowaniu dziecka, opartym na zrozumieniu jego temperamentu, specyfiki aktualnego etapu rozwoju, potrzeby przynależności do rodziny oraz roli rodzicielskiego wzmocnienia w kształtowaniu tego zachowania. Nowy sposób myślenia o dziecku powinien umożliwić wyzbycie się przeświadczenia, że jest ono złe albo że robi straszne, niedopuszczalne rzeczy. Powinno pomóc zachować spokój w trudnych sytuacjach i rozwiązać je w sposób, który nie będzie później powodem wyrzutów sumienia.
Ania Marek –
Najciekawsze są tu przykłady powtarzających się zachowań dzieci, które denerwują rodziców. Dużo jest o metodach (niektóre metody radzenia sobie ze złością znałam już wcześniej) i o empatii do dziecka. Polecam książkę, bo zawsze warto pracować nad swoim podejściem do dziecka.